28 September 2012

Waarom dit blog

Laten we voorop stellen dat dit een experiment is. Ik weet ook niet hoe dit allemaal moet en hoe je hiermee omgaat. Ik weet ook niet of ik het volhoud.

Het komt voornamelijk omdat ik in de eerste week al merkte dat ik het heel moeilijk vind slechtnieuws gesprekken te voeren en erg aanhikte tegen telefoon gesprekken met mijn liefste vrienden om dingen te vertellen.

Ik denk dat het prettiger praat voor allebei als de droge informatie al geconsumeerd is. Even kan zakken en op ieders eigen tijd gelezen kan worden. Dan kan het een gesprek zijn en verder gaan.

Als ik zelf slecht nieuws krijg, is het eerste wat door mijn hoofd gaat 'hoe vertel ik dit aan mijn moeder'. En als ik dat dan met moeite gedaan heb (evenals aan mijn zus Rian) dan is het wel weer even op voor die keer. Dan kan of trek ik het gewoon niet om het nog een keer te vertellen.


Maar als ik dan nog een lieve vriend(in) spreek of wil spreken moet het bijna wel. Dus dit leek me de oplossing.


En! daarbij komt, ook niet onbelangrijk, dat ik al sliste omdat mijn halve tong het niet deed. Maar nu ook 1 stemband het niet meer doet. Dat zorgt ervoor dat praten veel moeite kost. Dan scheelt het een hoop als het 'sec verhaal' al verteld is.


Dus het helpt mij denk ik nu als je eerst wilt lezen. Thnxxxx Rolien



No comments:

Post a Comment