Niet goed

Ik heb alweer zo'n 2 weken pijn in mijn hoofd, constant eigenlijk, vooral rechts. Zoals het begonnen is met de uitzaaiing in het bot in mijn hoofd. Niet fijn en je wordt er snel moe van als ik dat al niet nog over heb van de afgelopen chemo. Paracetamol helpt niet, verder heb ik nog niet geprobeerd.

Daarom maakte ik me al zorgen of de hormoon therapie wel aan zou slaan en heb ik mijn oncoloog gebeld om te vragen of ze mij wilde bellen zodra ze enige uitslag had van de CT en MRI van afgelopen week.
Ze belde afgelopen maandag met slecht nieuws.
Volgens wat ze kunnen zien is het in mijn hoofd en romp hetzelfde gebleven. Maar de vage die weg was in mijn lever is gegroeid en wel naar 1,9cm.
Weer aan de chemo is het advies
Welke precies en hoe en wat hoor ik pas later deze week tijdens de afspraak in het VU.
Ook ben ik op het moment aan het overstappen naar het Antoni van Leeuwenhoek. Daar heb ik dan volgende week ook afspraken.

Het is alleen maar gif gooien in je lichaam die chemo. Het staat me ontzettend tegen.
Bovendien valt van de ene mijn haar weer uit terwijl je van de andere voet en klauwzeer krijgt met kloven en soms blaren op je rood gekleurde voetzolen en handen. Dat kan toch nooit goed zijn.
Ik vraag me serieus af of je eerder dood gaat van de kanker of van het gif wat ze in je lijf pompen.
Misschien is het wel een complot van de farmaceutische industrie.
Ik weet het allemaal niet.
Daarom vind ik het ook moeilijk erover te praten. Ik probeer me met andere dingen bezig te houden, tuin opknappen ofzo.
Maar een leven is er niet echt nu, werken kan ik niet, een verhaal is er niet meer, waar gaat dit heen?
De positiviteit is ver te zoeken op het moment.
Leven in het moment is het enige devies, niet bang zijn voor verdriet en genieten wanneer je kan.
Hier laat ik het maar even bij voor nu.